خانواده واحد بنيادين جامعه و کانون اصلي رشد و تعالي انساني است و به تجربه ثابت شده کودک در محيط و فضاي خانوادگي سالم بهتر رشد مي‌کند و تکامل و تعالي مي يابد.
فرزنداني که در محيط خالي از عشق و دلبستگي خانوادگي تربيت و بزرگ شوند در معرض بحرانهاي عاطفي و روحي بسياري قرار خواهند گرفت . بنابراين با وصف آنکه موسسات خيريه قانونا موظف به نگهداري کودکان بي سرپرست هستند مقنن با تصويب مقررات قانوني خاص سرپرستي کودکان بي سرپرست را تحت شرايطي به زوجين بدون فرزند واگذار مي‌کند تا آنان در دامان پرمهر و عطوفت پدر و مادر مجازي خود پرورش يافته و بتوانند در آينده پذيراي مسووليتي خطير در جامعه اسلامي باشند.
مفهوم فرزند خواندگي
هر زن و شوهر مقيم ايران در صورت توافق با يکديگر مي توانند سرپرستي طفل صغير را بعهده بگيرند مشروط بر آنکه منافع مادي و معنوي طفل را تامين کنند .
شرايط زوجين براي فرزند خواندگي
1 – پنج سال تمام از تاريخ ازدواج آنها گذشته و آنها در اين مدت صاحب فرزندي نشده باشد .
2 – سن يکي از آنها حداقل 30 سال تمام باشد .
3 – زوجين سابقه محکوميت کيفري موثر نداشته باشد .
4 – هيچ يک از زوجين محجور نباشند.
5 – زوجين صلاحيت اخلاقي داشته باشند .
6 – زوجين يا يکي از آنها امکان مالي براي نگهداري کودک بي سرپرست را داشته باشد .
7 – هيچيک از آنان مبتلا به بيماري واگير صعب العلاج نباشند .
8 – معتاد به الکل ، مواد مخدر و يا ساير اعتيادات مضر نباشد .
شرايط طفلي که به سرپرستي واگذار مي شود
1 – سن طفل کمتر از 12 سال باشد.
2 – هيچيک از والدين و يا جد پدري کودک شناخته نشده يا در قيد حيات نباشد و يا آنکه از کودکاني باشند که به موسسات خيريه سپرده شده و سه سال تمام پدر و مادر يا جد پدري او مراجعه نکرده باشند.
دادگاه صالح و نحوه اعطاي سرپرستي به زوجين متقاضي کودک
دادگاه صالح براي رسيدگي ، دادگاه خانواده محل اقامت متقاضي است و دادگاه در دو مرحله به تقاضاي فرزند خواندگي رسيدگي و مبادرت به صدور راي مي کند.
1 – صدور قرار براي دوره آزمايشي :
دادگاه پس از بررسي جهات اخلاقي و مادي زوجين چنانچه آنها را صالح تشخص دهد قراري تحت عنوان سرپرستي آزمايشي زوجين صادر و کودک را موقتا به آنان تحويل مي دهد و در مدت آزمايش چنانچه دادگاه در اثر تحقيقات زوجين را صالح براي سرپرستي کودک تشخيص ندهد مي تواند قرار صادره را فسخ نمايد و البته زوجين نيز در مدت آزمايشي مي توانند انصراف خود را از سرپرستي کودک اعلام کنند.
2 – صدور حکم سرپرستي دايم :
چنانچه دادگاه زوجين را از جهات اخلاقي و مادي واجد شرايط تشخيص دهد و زوجين نيز به ترتيب اطمينان بخشي هزينه تربيت و نگهداري و تحصيل طفل را تا سن بلوغ وي فراهم کنند دادگاه مبادرت به صدور حکم سرپرستي دايمي نموده و مراتب به اداره ثبت احوال ابلاغ تا شناسنامه اي با مشخصات زوجين و طفل تحت سرپرستي صادر و به آنان تحويل شود.
توضيح آنکه خروج از کشور طفلي که به سرپرستي آزمايشي واگذار شده منوط به موافقت دادستان محل خواهد بود.
موارد فسخ حکم سرپرستي
1 – تقاضاي دادستان از دادگاه در صورت سوء رفتار و عدم صلاحيت زوجين .
2 – تقاضاي سرپرست بعلت سوء رفتار کودک يا از دست دادن استطاعت مالي .
3 – توافق کودک با سرپرست پس از رسيدن به سن قانوني يا موافقت سرپرست با والدين واقعي کودک .
نکات ضروري از اين قانون
1 – باردار شدن زوجه يا تولد کودک در خانواده سرپرست موجب فسخ حکم سرپرستي نخواهد بود.
2 – چنانچه زوجين به دلايل پزشکي نتوانند صاحب فرزند شوند از بند 1 و 2 شرايط زوجين براي فرزند خواندگي معاف خواهند بود.
3 – وجوه و اموالي که زوجين به طفل تحت سرپرستي خود صلح نمودند در صورت فوت طفل به زوجين تمليک خواهد شد .
4 – متقاضيان فرزند خواندگي با رعايت اين قانون و در صورت واجد شرايط بودن مي توانند فرزندان متعددي را سرپرستي کنند .
5 – در فرزند خواندگي کودک از حيث احوال شخصيه وارث و وصيت تابع عادات و قواعد مذهبي پدر و مادر خواهد بود .
6 – دعوي مطروحه دعوي غيرمالي است .
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: حقوق خانواده ، فرزندخواندگی ، ،
برچسب‌ها:
آمار
وب سایت: